Czym jest matematyka?
Jest to nauka o związkach przestrzennych i liczbowych. Głównymi działaniami matematyki teoretycznej są: arytmetyka, algebra, geometria, trygonometria, analiza matematyczna. Działami matematyki stosowanej są: statystyka, mechanika, analiza numeryczna, informatyka oraz teorie matematyczne stosowane w optyce, astronomii, termodynamice, elektryczności i fizyce jądrowej. W starożytności prawdopodobnie prehistoryczny człowiek nauczył się liczyć do dziesięciu na palcach. Hindusi, Chińczycy, Egipcjanie, Babilończycy stworzyli systemy liczbowe i systemy miar używane powszechnie w codziennym życiu. Pierwszym matematykiem teoretykiem był Tales z Miletu. Uważa się, że jako pierwszy udowodnił twierdzenia z dziedziny geometrii płaskiej. Jego uczeń Pitagoras tak rozwinął geometrię, że została uznana przez ówczesnych Greków za naukę. Reprezentantami aleksandryjskiej szkoły geometrii w IV i III wieku p.n.e. byli Archimedes i Euklides. Stosowany powszechnie system dziesiętny dzięki matematykom arabskim z Bliskiego Wschodu, takim jak Al-Chuwarizmi w IX wieku dotarł do Europy.
Przeczytaj także: Wczesne koncepcje naukowe
Matematyka w Europie
W Europie matematyka zaczęła się rozwijać dopiero w XV wieku. Rozwój geometrii został ożywiony przez wprowadzenie układu współrzędnych (1637 rok) przez Kartezjusza. B. Pascal i P. de Fermat są twórcami rachunku prawdopodobieństwa. I. Newton i G.W. Leibniz stworzyli rachunek różniczkowy i całkowy. Rosjanin N. Łobaczewski zanegował aksjomat Euklidesa i równoległości i na tej podstawie stworzył geometrię nieeuklidesową. Została ona później rozwinięta przez G.F.B. Riemanna, a następnie wykorzystana przez A. Einsteina do opisu teorii względności. Mówiąc o matematyce współczesnej, należy powiedzieć, że potężnym narzędziem matematyki wyższej, zwłaszcza stosowanej, są szybkie komputery umożliwiające tworzenie matematycznych modeli różnych systemów naukowych, technicznych i gospodarczych.
